Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev dünən ölkə telekanallarına verdiyi müsahibədə eynilə bu cümlələri qurdu:
"Ermənistanda faşizm məhv edilməlidir. Bunu ya Ermənistan rəhbərliyi məhv edəcək, ya da biz məhv edəcəyik. Bizim başqa çarəmiz yoxdur".
Müsahibənin yayımı tamamlanmamış bəyanat Azərbaycan xəbər resurslarına istinadən İrəvan mediasında rezonans və panika yaratdı.
“Xain xoflu olar” deyiblər, öz xislətlərinə yaxşı bələd olan erməni ictimai-siyasi xadimləri, ekspertləri və müəllifləri Azərbaycan prezidentinin mesajını “erməni dövlətçiliyinə son qoymaq” çağırışı kimi təqdim etdilər.
Halbuki Azərbaycan prezidenti öz çıxışında Ermənistanı Sülh Müqaviləsinin imzalanmasını uzatmamağa, Zəngəzur dəhlizini tezliklə açmağa, Qərbi Azərbaycanlıların tarixi yurdlarına qayıdış hüququnu tanımağa və Cənubi Qafqazda sabitliyin təmin olunması üçün silahlanmaya son qoymağa dəvət etmişdi.
Azərbaycan liderinin sözügedən bəyanatını da məhz bu çağırışların davamı kimi başa düşmək və qəbul etmək lazımdır. Ermənistanın Azərbaycanın suveren ərazilərinin önəmli hissəsini 30 il boyunca işğal altında saxlaması, Qarabağdan milyonlarla insanı didərgin salması, Ağdamdan Laçına qədər böyük bir ərazini xaraba qoyması uzaq keçmişin məsələsi deyil. İkinci Qarabağ savaşında Azərbaycanın öz torpaqlarını işğaldan azad etməsindən sonra da Ermənistan rəsmi Bakının beynəlxalq hüquqa əsaslanan yuxarıdakı tələblərini yerinə yetirməkdən yayınırsa, bu hay faşizminin Nikol Paşinyan tərəfindən də davam etdirilməsi anlamına gəlir.
“Faşizm” nədir?
Faşizm- bir toplumun öz irqi, etnik və mədəni üstünlüyünə inanması, hərbi təcavüz, terror və zorakılığı mənimsəməsi, yeni ərazilər əldə etməyə can atması və bütün bunları digər xalqların azadlıq və hüquqlarını tapdalayaraq həyata keçirməyə çalışmasıdır.
Erməni faşizmi çoxsayda mənbəyə malikdir.
Bu mənbələrdən birincisi erməni cəmiyyətinin tarixi-ideoloji streotipləridir.
19-cu əsrin sonlarında qurulan Daşnaksütyun Partiyası ermənilərə irqi-etnik alilik və ərazi iddiaları aşılayır. Partiyanın əsas məqsədi "Böyük Ermənistan" yaratmaqdır və iddia bütün qonşu xalqlara qarşı təcavüzkar siyasət formalaşdırır.
Digər ideoloji mənbə tsexokronizmdir. 1930-cu illərdə Qaregin Njde tərəfindən ortaya qoyulmuş bu ideologiya sözün birbaşa mənasında alman faşizminin hay versiyasıdır.
SSRİ-nin süqutu ərəfəsində Ermənistanda daşnak zehniyyəti gücləndi, Njde bütün erməni siyasi liderlərinin kumirinə çevrildi. Daşnakların və kilsənin təhriki ilə 1988-ci ildən başlayaraq Ermənistanın Qarabağı özünə birləşdirmək cəhdi erməni şovinizminin yeni mərhələsi olmaqla Azərbaycanı silahlı münaqişəyə sürüklədi.
Bu müstəvidə daha iki mənbə var, təbii.
Güclü maliyyə və siyasi təsir şəbəkəsinə malik olan erməni diasporası erməni faşizminin əsas təşviqatçılarındandır. Xüsusilə ABŞ və Fransa kimi ölkələrdə fəaliyyət göstərən erməni diaspor təşkilatları faşist ritorikası sərgiləyir.
