Şeytanın nökəri Amilinin iftiraları öz başında çatladı
Azərbaycanda heç kəs onun zəncirini tərpətməzdi, əgər əqrəb kimi sancmasaydı. Ancaq neynəsin, onun da şakəri belədir, lənət “yeməsə” dincəlməz. Şeytani əməllər nökəri, Ərdəbilin baş mollası Həsən Amilinin təşkil etdiyi "Müqavimət şəhidləri və Çaldıran mərasimi" adlı tədbirdə Azərbaycan və Türkiyənin dövlət başçılarının əleyhinə şər-böhtan, qərəz və nifrət dolu sözlər söylənilib, hər iki dövlətin ünvanına iftiralar səsləndirilib. Buna Azərbaycan tərəfi və yerli media ciddi etirazını bildirib. Dini rəhbər Xamenei öz ikiayaqlısının ipini vaxtında çəksəydi yəqin məsələ bu qədər böyüməzdi.
İranın iyrənc əməlinə qarşı etirazlar qardaş Türkiyədən də gəlməkdədir. “Milliyet” qəzetinin yazarı Tunca Bengin “Akıllı ol, molla” adlı yazısında bildirir ki, ali dini lider Xameneiyə yaxın olan ədəbsiz mollanın Türkiyə Prezidenti Ərdoğana və Azərbaycan rəhbəri İlham Əliyevə böhtan atması rejimin “şeytan siması”nın daha bir təzahürüdür. Şübhə yoxdur ki, molla yığnağını cinləndirən məsələ onların Suriyadan it kimi qovulmasıdır. Bəs bədbəxt mollalar indi narkotik yüklərini kimə satacaqlar, kimin varidatını talayıb farslara yedizdirəcəklər?”
Tunca Bengin yazır ki, Əsədin devrilməsi ilə Suriyadakı haram qazanclarını itirən İranın ağlını tamamilə itirdiyi göz qabağındadır. Onun sözlərinə görə, 1979-cu il İslam İnqilabından bu yana ən çətin günlərini yaşayan Tehran rejimi daxildə xalq etirazları ilə üzləşir, xaricdə isə hərbi, siyasi və diplomatik zərbələrə məruz qalır. Buna baxmayaraq, İran hələ də qonşularına və digər ölkələrə qarşı təxribat törətmək, onlara buynuz atmaq siyasətindən əl çəkmir. Çünki mollaların xəmiri belə yoğrulub, imperiya iddiaları onları dinindən və yolundan azdırıb.
Bu “ağıllılar” ölkə daxilindəki xalqların narazılıqlarını həll etmək və rifahını yaxşılaşdırmaq əvəzinə öz köhnə irticaçı vərdişlərindən əl çəkmirlər. Yoxsa Həsən Amili kimi azğının biri başından böyük qələtlər qırmağa cəsarət etməzdi. Belə davranışlar isə İranın həm ölkə daxilində, həm də regionda daha böyük izolyasiyaya məruz qalmasına səbəb olur. Hazırkı gərgin vəziyyətində ona ürək-dirək verəcək yainki kömək edəcək bircə ölkə yoxdur.
Tunca Bengin qeyd edib ki, İranla PKK arasında hər zaman təmas olub. PKK məsələsi həll olunmayıbsa, bunun arxasında İranın ikiüzlü siyasəti dayanır.
Müəllif bir həqiqəti də diqqətə çatdırır: “Qarabağ müharibəsində İran ata-baba torpaqlarını azad edən müsəlman ölkəsi Azərbaycanı deyil, işğalçı xristian Ermənistanı dəstəkləyib, onunla sıx işbirliyi edib.”
Müəllif daha sonra yazır: “Bu alçaqlığın keçmişi var. Sovet İttifaqı dağıldıqdan sonra 1991-ci il oktyabrın 18-də ikinci dəfə müstəqilliyini elan edən Azərbaycana İranın münasibəti də həmin illərdə düşmənçilik xarakteri daşıyırdı. İlk gündən İran İslam İnqilabını yaymaq məqsədi ilə Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində təsirli fəaliyyətlər həyata keçirdi və bu fəaliyyətlər xüsusilə Azərbaycanın İran sərhədinə yaxın olan cənub bölgələrində göründü.
Ermənistanın 1992-ci ilin fevralında Xocalı qətliamından başlayaraq Qarabağı işğal etmək məqsədi ilə çirkin əməllərini davam etdirdiyi bir vaxtda vəziyyətdən istifadə edərək Azərbaycan sərhədində təlimlər keçirən İran Azərbaycan ərazisinin 10-20 kilometr dərinliyinə girdi və nəzarət altına aldığı ərazidə öz bayrağını dalğalandırdı.
Biz də jurnalistlər olaraq Rusiya və İranın təkzib etdiyi bu təcavüzü gedib gördük və “Milliyet” qəzetinin 4 sentyabr 1993-cü il sayında fotoşəkillərlə tarixə yazdıq: “Bu, həqiqətən də çox çətin və əziyyətli bir dövr idi. Cənubi Qafqaz barıt çəlləyinə bənzəyirdi. İran qoşunları Azərbaycan ərazisində 20 kilometrlik ərazini nəzarətə götürmüşdü. İranın Azərbaycana təcavüzü Ankarada şok effekti yaratmışdı. Hamı azərbaycanlı qardaşlarına kömək etməyə hazır idi. Türkiyənin döyüş təyyarələri bölgədə kəşfiyyat uçuşları həyata keçirirdi. Xarici İşlər Nazirliyi ard-arda görüşlər keçirirdi...”
İran heç vaxt heç kimə etibarlı dost olmayıb. Həmişə riyakar olub və dost adlandırdığının kürəyindən xəncər saplamaq üçün fürsət gözləyib.
İran əhalisinin yarısı Azərbaycan türküdür və onların İranın Türkiyə və Azərbaycana qarşı düşmən mövqeyinə nə qədər sərt reaksiya verdiyi göz qabağındadır. İstər Arazın o tayından və ya bu tayından olsun, xaricdə yaşayan azərbaycanlılar İran qəsbkarlarının təhdidlərinə qarşı çıxaraq işğalçıya öz yerini xatırladırlar.
Həddini bilməyən molla Amilinin yaşadığı şəhərin küçə və prospektləri Türkiyə Prezidenti Ərdoğan və Azərbaycan Prezidenti Əliyevin posterləri ilə bəzədilmişdi. Görəsən başı çalmalı, lakin beyinsiz rejim mənsubları heç olmasa bunun nə demək olduğunu anladılarmı? Çox keçməz ki, ABŞ-ın, israilin və Qərbin iranın başı üstündə əsdirdiyi acı ruzigar nəhayət, onları başa salar. O zaman “qardaş” dedikləri və güvəndikləri Ermənistandan da bir xəncər yarası alacaqlar. Çünki haylar da farslar kimi etibarsızdır, həm də Ermənistanın ipini ABŞ tutub, hara qısqırdsa ora da hürəcək.
Vəli İlyasov, “İki sahil”
