Bakı. Trend:
Ermənistan bir daha öz əsl simasını - kinli yalan, hiylə vətəcavüz dolu sifətini nümayiş etdirir. İrəvan sanki kölgələrdəsəssizcə pusquda dayanan, özünü sülh axtarırmış kimi göstərən,əslində isə münasib fürsəti gözləyən və fürsət tapdıqda ulayıbhücum edən bir çaqqalı xatırladır. Daha dünən erməni hakimiyyətisülh müqaviləsinin imzalanmasına hazır olduğunu iddialı şəkildəbəyan edirdi, amma bu gün onların artilleriya silahları yenidənsərhəddə guruldamağa başlayıb, Azərbaycan mövqelərini hədəfə alıb.Bu atəşlər təsadüf deyil, səhv də deyil - bu, əvvəlcədənplanlaşdırılmış təxribat, məqsədyönlü təcavüz aktıdır ki, sülhprosesini pozmaq üçün düşünülmüş şəkildə həyata keçirilib.
Erməni tərəfi uzun illər boyu çirkin oyun oynayıb, ictimai rəyəməharətlə manipulyasiya edərək beynəlxalq ictimaiyyəti çaşdırmağaçalışıb. Ancaq indi maskalar tamamilə düşüb. “Sülh” çağırışlarınınarxasında həmin o hiyləgər İrəvan dayanır ki, onilliklər boyu işğalvə etnik təmizləmə siyasəti yürüdüb. Erməni hakimiyyəti saxtakaroyunçu kimi hərəkət edərək hər dəfə “yeni təşəbbüs” adı altındanövbəti hərbi avantürasını ört-basdır etməyə çalışır.
Son hadisələr hələ də konstruktiv dialoqa ümid bəsləyənlər üçünaçıq-aşkar təhqirdir. Erməni tərəfi təkcə qeyri-sabit mövqe nümayişetdirmir - o, sülh prosesini açıq şəkildə lağa qoyur, onu sonsuzabsurd teatrına çevirməyə çalışır. 2024-cü ilin iyun ayındaPaşinyan “Atəşkəs rejiminin pozulması hallarının araşdırılması üzrəbirgə mexanizm”in yaradılması haqda pafoslu bəyanatlar verəndəbilirdi ki, bu sözlər hətta yazıldığı kağız parçasına belə dəymir.Eynilə 2024-cü ilin yanvarında o, “Silahların qarşılıqlı nəzarətimexanizmi”nin yaradılması təklifini irəli sürəndə də məqsədi sülhügücləndirmək deyil, diqqəti yayındırmaq və gizli militarizasiyaplanlarını ört-basdır etmək idi.
Erməni hakimiyyəti elə davranır ki, sanki hiyləgər birpiromandır - evi odlayır, sonra isə ən yüksək səs tonu ilə yanğınısöndürməyə çağırır. Problem ondadır ki, bu dəfə Ermənistan təkyanmır - o, bütün regionu alovlandırmağa, Cənubi Qafqazda sabitliyipozmaq istəyən Qərb havadarlarını bu alova cəlb etməyə çalışır.
Bu addımlar bir həqiqəti açıq şəkildə nümayiş etdirir: İrəvankonstruktiv dialoqa qadir deyil. O, sülh istəmir - revanşarzusundadır, 2020-ci ildə aldığı sarsıdıcı məğlubiyyətin əvəziniçıxmaq üçün yanıb qovrulmaqdadır. Və bu intiqam ehtirasındaErmənistan yenə də öz vətəndaşlarının təhlükəsizliyini qurbanverməyə, onları çirkli siyasi oyunları naminə güllə altına atmağahazırdır.
Bakı bu biabırçılığı daha dözmək fikrində deyil. AzərbaycanOrdusu istənilən təxribata sərt və dağıdıcı cavab verməyə hazırdırki, İrəvanın bir daha odla oynamağa cəhd etmə fikrini birdəfəlikunutdursun. Ermənistan anlamalıdır ki, bu dəfə onun avantüralarıfəlakətlə nəticələnəcək və mümkün nəticələrin bütün məsuliyyəti tamşəkildə Paşinyanın və onun məsuliyyətsiz ətrafının çiyinlərinədüşəcək.
Yaxın günlərdə Ermənistan Xarici İşlər Nazirliyinin mətbuatkatibi Ani Badalyan Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin sözçüsüAyxan Hacızadənin bəyanatına cavab verərək açıqlama verib. HacızadəErmənistanı atəşkəs rejimini pozmaqda və öhdəliklərini yerinəyetirməməkdə ittiham etmişdi. Badalyan isə öz açıqlamasında guyaİrəvanın Azərbaycanın təqdim etdiyi sübutları nəzərdən keçirməyəhazır olduğunu, lakin yalnız bu materiallar Ermənistan tərəfinətəqdim ediləcəyi halda bunu edəcəyini bildirib.
Bu cavab açıq-aşkar yayınma cəhdidir və məsuliyyətdən qaçmaqistəyini göstərir. Daha məntiqli və dürüst yanaşma pozuntunu etirafetmək və günahkarların cəzalandırılması üçün hərtərəfli araşdırmaaparmağa söz vermək olardı. Axı 2024-cü il fevralın 12-də baş verənhadisə - Azərbaycan sərhədçisinin yaralanması ilə nəticələnən gülləatəşi faciə ilə başa çatdı. O zaman dörd erməni hərbçisi həlakoldu, biri isə xəstəxanaya yerləşdirildi və taleyi qeyri-müəyyənqaldı. Bu hadisə açıq-aşkar atəşkəs rejiminə etinasız yanaşmanınnəticəsi idi.
Bundan başqa, Badalyanın Ermənistanın “Atəşkəs rejimininpozulması hallarının araşdırılması üzrə birgə mexanizm” yaratmaqtəşəbbüsü ilə bağlı bəyanatı da şübhə doğurur. Müharibədəməğlubiyyətdən sonra Ermənistan bərabər şərtlərlə belə addımlartəklif etmək mövqeyində deyil. Müharibədən sonrakı reallıqlaragörə, şərtləri qalib tərəf diktə edir və məğlub tərəf onlarıtərəddüdsüz icra etməlidir.
Jurnalistlər həmçinin Badalyandan Ermənistanın ATƏT-in MinskQrupunun buraxılması və Ermənistan konstitusiyasına dəyişiklikləredilməsi ilə bağlı mövqeyi barədə soruşublar. Mətbuat katibifaydasız bu qurumun buraxılmasını dəstəkləməyə hazır olduqlarınıbildirsə də, eyni zamanda Bakının Qərbi Azərbaycanla bağlıbəyanatlarından narahatlıqlarını ifadə edib. Bu narahatlıq başadüşüləndir, çünki Ermənistandan qovulmuş azərbaycanlıların öz doğmayurdlarına qayıdışı məsələsi hər keçən gün daha da aktuallaşır.
Xatırladaq ki, 1987-ci ildə minlərlə azərbaycanlı Ermənistandanqovulub, zorakılığa və qırğınlara məruz qalıb. Onların ədalətlişəkildə geri qayıtması ərazi iddiaları məsələsi deyil, insanhaqlarının fundamental prinsiplərinin bərpası məsələsidir. Buproses Ermənistanın ərazi bütövlüyünə hörmət çərçivəsində həyatakeçirilməlidir, lakin Qərbi Azərbaycan İcması ilə dialoqdan imtinayalnız vəziyyəti daha da gərginləşdirir.
Ermənistan Konstitusiyasına gəlincə, Badalyan 26 sentyabr2024-cü il tarixində Ermənistan Konstitusiya Məhkəməsinin qərarınaistinad edərək iddia edib ki, guya ölkənin əsas qanununda qonşudövlətlərə qarşı hər hansı ərazi iddiası yoxdur. Lakin bu bəyanatabsurda çevrilmiş başqa bir iddia ilə müşayiət olundu - guyaAzərbaycanın Konstitusiyasında da oxşar iddialar yer alıb. Əslindəisə azərbaycanlıların Zəngəzura və digər doğma torpaqlarınaqayıdışı ərazi iddiaları deyil, tarixi ədalətin bərpasıməsələsidir.
Üstəlik, imzalanmış razılaşmalarda açıq şəkildə qeyd olunur ki,Ermənistan və Azərbaycan keçmiş sovet respublikalarının sərhədləriçərçivəsində bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır və bir-birlərinəqarşı ərazi iddiaları irəli sürməyəcəklərinə dair öhdəlikgötürürlər. Bu müqavilələrin müddəaları Ermənistanın daxiliqanunvericiliyindən üstün hüquqi qüvvəyə malikdir. Lakin İrəvanınbu öhdəliklərini həqiqətən yerinə yetirəcəyinə inanmaq çətindir.Tarix göstərir ki, Ermənistan tez-tez imzaladığı sazişləri pozaraqbeynəlxalq vəziyyətin onun xeyrinə dəyişəcəyinə və ya Qərbdəndəstək alacağına ümid edib.
Bu məqamda haqlı sual ortaya çıxır: yeni təxribat baş verəcəyihalda kim Ermənistanın müdafiəsinə qalxacaq? Rusiya artıq açıqşəkildə bəyan edib ki, İrəvan naminə münaqişəyə qoşulmaq niyyətindədeyil. ABŞ da müdaxilə etmək istəyini göstərmir. Avropa isə ənyaxşı halda yalnız “dərin narahatlıq” ifadə edəcək ki, bu da realaddımlara çevrilmək ehtimalı olmayan formal bəyanatdır.
Mövcud vəziyyətdə Ermənistanın yalnız bir ağıllı seçimi qalır:sərhəddə təxribatlara son qoymaq, əldə olunmuş razılaşmalara uyğunolaraq Konstitusiyaya dərhal dəyişikliklər etmək, Qərbi Azərbaycanİcması ilə ermənilərin zorla qovduğu azərbaycanlıların öz doğmayurdlarına qayıdışı barədə danışıqlara başlamaq və nəhayət, ATƏT-inMinsk Qrupunun mövcudluğunun mənasızlığını qəbul etmək. Vaxtıuzatmaq və ya üçüncü qüvvələrin dəstəyinə ümid etmək Ermənistanınmövqeyini yalnız daha da çətin vəziyyətə salacaq.
Erməni tərəfi yenidən Azərbaycanla sərhəddə hərbi təxribatlarameyilli olduğunu nümayiş etdirir. Son günlər Azərbaycanmövqelərinin intensiv atəşə tutulması açıq şəkildə göstərir ki,İrəvanın sülhə can atması barədə verdiyi bəyanatlar həqiqətə uyğundeyil. Təsadüfi deyil ki, bu yeni təcavüz dalğası ErmənistanınAzərbaycanla sülh müqaviləsinin mətninə razılıq verdiyinibildirməsindən dərhal sonra başladı. Bu taktika Ermənistanrəhbərliyinin siyasətindəki hədsiz qeyri-sabitliyi vəardıcılsızlığı göstərir.
Ermənistanın təxribatlarını əsaslandırmaq cəhdləri isə dahaəvvəlki təşəbbüslərə istinadla müşayiət olunur. 2024-cü iliniyununda Ermənistanın baş naziri ictimai şəkildə “Atəşkəs rejimininpozulması hallarının araşdırılması üzrə birgə mexanizm” yaradılmasıtəklifini irəli sürdü. Ondan əvvəl isə 2024-cü ilin yanvarındahakim partiyanın nümayəndələri ilə görüş zamanı “Silahlarınqarşılıqlı nəzarəti mexanizmi” yaradılması ideyasını səsləndirərəkbununla bağlı Azərbaycanla müvafiq saziş imzalamağı təklif etdi.Lakin hər iki təşəbbüs yalnız deklarativ xarakter daşıyırdı və dahaçox beynəlxalq ictimaiyyətin diqqətini cəlb etməyə hesablanmışdı,nəinki real sülh tədbirlərinə.
Revanş planı hələ də Ermənistan siyasətinin əsasprioritetlərindən biri olaraq qalır. Bu, təkcə müxalifət vəhakimiyyəti tənqid edənlərin bəyanatları ilə deyil, hökumətnümayəndələrinin rəsmi ritorikası ilə də təsdiqlənir. Avropaparlament üzvləri ilə görüşdə Qarabağdakı erməni terrorçuxuntasının sabiq “parlament sədri” açıq şəkildə Qarabağda guya“etnik təmizləmə”nin baş verdiyini bildirib, Azərbaycanı “təcavüz”və “erməni abidələrinə qarşı vandallıq”da ittiham edərək bölgədəbaş verən hadisələrin saxta mənzərəsini yaratmağa çalışıb. Bu cürbəyanatlar yalnız bölgədə gərginliyi artırmaq məqsədi daşıyır vəİrəvanın münaqişəni aktiv fazada saxlamaq niyyətində olduğunugöstərir.
Son aylarda Ermənistanın hərbi gücünü fəal şəkildə artırmasıbölgədəki niyyətləri ilə bağlı ciddi narahatlıq doğurur. Ermənistanrəhbərliyinin davamlı militarizasiya siyasəti onun Azərbaycanlayeni münaqişə eskalasiyasına hazırlaşdığını açıq şəkildə nümayişetdirir. Xüsusilə, yaxın həftələrdə genişmiqyaslı ehtiyatda olanhərbçilərin toplanışının planlaşdırılması Ermənistanın yenitəxribatlara və silahlı toqquşmalara hazırlaşdığına işarə kimiqiymətləndirilə bilər.
Məlumata görə, Ermənistan hakimiyyəti 55 yaşa qədər olan ehtiyatzabitləri, kiçik zabit heyəti və sıravi şəxslər üçün hərbi toplanışelan edib. Bu tədbirlər rəsmi olaraq ölkənin müdafiə qabiliyyətinigücləndirmək üçün planlaşdırılan tədbirlər kimi təqdim olunur.Lakin bu toplanışların miqyası və vaxtı sərhəddə mümküneskalasiyaya hazırlıq barədə ciddi şübhələr doğurur.
Ermənistanın 2024-cü il üçün müdafiə büdcəsi 555 milyard dram(1,42 milyard ABŞ dollarından çox) təşkil edir ki, bu da əvvəlkiillə müqayisədə 7% çoxdur. Bu vəsaitlər silahlı qüvvələrinmodernləşdirilməsi və müasir silahların alınmasına yönəldilib.Xüsusilə, Ermənistan Fransadan zirehli texnika və artilleriyasistemlərinin tədarükü ilə bağlı sazişlər bağlayıb. Bundan əlavə,Hindistandan 84 ədəd 155 mm-lik ATAGS çəkili artilleriyasistemlərinin alınması ilə bağlı danışıqlar aparılır.
Bundan başqa, Ermənistan-Azərbaycan sərhədində onmöhkəmləndirilmiş hərbi mövqenin tikintisi barədə məlumat yayılıb.Bu obyektlər struktur və yerləşmə baxımından hücum üçün əlverişlidayaq nöqtələri təşkil edir və strateji əhəmiyyətli ərazilərüzərində atəş nəzarəti imkanı yaradır. Üstəlik, bu mövqelərbir-biri ilə tunel sistemi vasitəsilə əlaqələndirilib ki, bu dadiversiya əməliyyatlarının həyata keçirilməsi üçün istifadə olunabilər.
Son aylarda Qərb ölkələri Cənubi Qafqazda öz təsirini bərpaetmək məqsədilə Ermənistana dəstəyini əhəmiyyətli dərəcədəgücləndirib. Fransadan və Hindistandan silah tədarükü, eləcə dəhərbi-texniki əməkdaşlıq sazişlərinin bağlanması barədə məlumatlaryayılıb. Bundan əlavə, Ermənistan Kollektiv TəhlükəsizlikMüqaviləsi Təşkilatında (KTMT) iştirakını dondurub və bu qurumunbüdcəsinə ödəniş etməyi dayandırıb ki, bu da ölkənin xarici siyasətkursunu dəyişdirdiyini açıq şəkildə göstərir.
Ermənistanın hərbi güclənməsi, müdafiə büdcəsinin artırılması,müasir silahların alınması və genişmiqyaslı ehtiyat qüvvələrinintoplanışı regionda sabitlik baxımından ciddi narahatlıqlara səbəbolur. Bu addımlar Azərbaycanla yeni münaqişə eskalasiyasına gətiribçıxara bilər ki, bu da Cənubi Qafqazda təhlükəsizlik və sülhprosesinə mənfi təsir göstərəcək.
Məlumata görə, Ermənistan hakimiyyəti hərbi təcrübəyə malik olanehtiyatda olan hərbçilərlə yanaşı, daha əvvəl döyüşəməliyyatlarında iştirak etməmiş şəxsləri də əhatə edəcəkgenişmiqyaslı hərbi toplanışlar keçirməyi planlaşdırır. Butədbirlər rəsmi şəkildə ölkənin müdafiə qabiliyyətini gücləndirməküçün planlaşdırılmış addımlar kimi təqdim olunur. Lakin butoplanışların vaxtı və miqyası İrəvanın əsl məqsədinin Azərbaycanlasərhəddə yeni eskalasiyaya hazırlıq olduğu barədə şübhələryaradır.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu cür addımlar Ermənistan rəhbərliyiüçün yeni deyil. 2020-ci ildəki 44 günlük müharibədə məğlubiyyətdənsonra Ermənistan dəfələrlə hərbi toplanışlar və təlimlər keçiribki, bu tədbirlər çox vaxt diplomatik dialoq cəhdləri və ya sülhdanışıqları ilə eyni vaxta təsadüf edib. Bu da Ermənistanın ikiüzlüsiyasət apardığını göstərir: İrəvan sülhə hazır olduğunu bəyan etsədə, əslində revanş və sərhəddə yeni təxribatlara hazırlaşır.
Ermənistanın hərbi fəallığının artması həm radikal müxalifət,həm də hökumət rəsmilərinin aqressiv ritorikası ilə müşayiətolunur. Son aylarda erməni rəsmiləri Azərbaycanın guya “aqressivniyyətlər”inin olduğunu iddia edərək bu bəyanatlarla Ermənistanınhərbi potensialını artırmaq cəhdlərinə haqq qazandırmağa çalışır.Reallıqda isə məhz Ermənistanın militarizasiya siyasəti daha çoxfəallıq nümayiş etdirir.
Erməni ordusunun sürətlə yenidən silahlandırılması xüsusilə birsıra Qərb ölkələrindən, ilk növbədə Fransadan gələn tədarüklərdənsonra daha qabarıq şəkildə nəzərə çarpır. Paris açıq şəkildəbölgənin təhlükəsizliyini dəstəklədiyini bəyan etsə də, faktikiolaraq Ermənistanın militarizasiyasına şərait yaradır və bu ölkəyəpotensial təxribatlarda istifadə oluna biləcək silahlar göndərir.Xüsusilə, zirehli texnika, hava hücumundan müdafiə sistemləri vəatıcı silahların partiyalarının Ermənistana tədarük edilməsi barədəməlumatlar yayılıb. Bundan əlavə, Ermənistan hərbçilərinin Fransadavə digər Avropa ölkələrində təlim keçməsi planları məlum olub.
Bundan başqa, Qərb strukturları erməni hərbçilərinə döyüştaktikası və strategiyaları üzrə fəal şəkildə məsləhətlər verir ki,bu da yeni münaqişə fazasının başlaya biləcəyi ilə bağlınarahatlıqları artırır.
Siyasi vəziyyətin təhlili göstərir ki, Ermənistanın təxribatxarakterli hərəkətləri təsadüfi deyil və bu, bölgədəki təsiriniqoruyub saxlamağa çalışan Qərb dairələrinin fəallığı ilə üst-üstədüşür. 44 günlük müharibədən sonra Azərbaycan regionda mövqeləriniəhəmiyyətli dərəcədə möhkəmləndirib ki, bu da Cənubi Qafqazdasabitliyi öz geosiyasi maraqlarına təhlükə hesab edən bir sıra Qərbdövlətlərinin narazılığına səbəb olub.
Qərb üçün Bakı və İrəvanın Azərbaycan şərtləri əsasındamünaqişəni tam həll etməsi olduqca arzuolunmazdır. İki ölkəninbarışması Qərb strukturlarının, o cümlədən Aİ və NATO-nun regionatəsir imkanlarını ciddi şəkildə məhdudlaşdırardı. Məhz buna görə dəQərb himayədarları Ermənistana sülh təşəbbüslərini pozmaq üçünhərbi təxribatlardan istifadə edərək münaqişəni yenidənalovlandırmağa təkan verirlər.
Bu kontekstdə Ermənistan iki cəbhədə hərəkət etməyə məcburdur.Bir tərəfdən, Ermənistan hakimiyyəti 2020-ci ildəki məğlubiyyətəgörə revanş tələb edən daxili radikal çevrələrə yarınmağa çalışır.Bu qüvvələr regionda yeni reallığı qəbul etməyə hazır deyil və ölkəhakimiyyətinə ciddi təzyiq göstərir. Digər tərəfdən, İrəvan Qərbhimayədarlarına sədaqətini nümayiş etdirməyə çalışır və onlarıniqtisadi və siyasi dəstəyinə bel bağlayır.
Belə vəziyyətdə Ermənistan son dərəcə qeyri-sabit mövqe tutur.Həm daxili radikallarla, həm də Qərb himayədarları iləziddiyyətlərdən yararlanmaq cəhdi qeyri-müəyyən və təhlükəlinəticələrə gətirib çıxara bilər. Ermənistanın ehtiyat qüvvələrininhərbi toplanışları, aktiv silahlanma siyasəti və informasiyaməkanında militarist ritorikanın güclənməsi İrəvanın sərhəddə yenitəxribatlara əl atmağa hazırlaşdığını göstərir ki, bu da:
- Azərbaycanla sülh danışıqlarını pozmaq;
- Daxili siyasi problemləri xarici münaqişəyə yönəltmək;
- Qərbə “regiondakı forpost” kimi xidmət etməyə hazır olduğununümayiş etdirmək məqsədi daşıyır.
Nəticədə, Ermənistanın hazırkı davranışı son dərəcə təhlükəli vətəxribat xarakterlidir. İrəvan konstruktiv dialoq və sülhtəşəbbüsləri əvəzinə, yenidən hərbi ritorika və qeyri-sabitliyialovlandırmağa çalışır ki, bu da bölgədə yeni eskalasiya riskiniartırır.
Belə bir vəziyyətdə Ermənistan son dərəcə qeyri-sabitmövqedədir. Daxili radikallar və Qərb havadarları arasındakıziddiyyətlərdən eyni anda faydalanmaq cəhdləri gözlənilməz vətəhlükəli nəticələrə gətirib çıxara bilər. Ehtiyat qüvvələrininhərbi toplanışları, silah arsenalının sürətlə artırılması vəinformasiya məkanının militarizasiya edilməsi göstərir ki, İrəvansərhəddə yeni təxribatlara əl ata bilər. Bu təxribatların məqsədiaşağıdakılar ola bilər:
- Azərbaycanla aparılan sülh danışıqlarını pozmaq;
- Daxili siyasi problemləri xarici münaqişə müstəvisinəkeçirmək;
- Qərbə “regionda forpost” rolunu oynamağa hazır olduğunu nümayişetdirərək iqtisadi yardım və siyasi dəstək qazanmaq.
Beləliklə, Ermənistanın hazırkı siyasəti son dərəcə təhlükəli vətəxribat xarakterlidir. İrəvan konstruktiv dialoq və sülhtəşəbbüsləri əvəzinə, yenidən hərbi ritorikaya və qeyri-sabitliyialovlandırmağa çalışır ki, bu da bölgədə yeni eskalasiya riskiniartırır.
Sosioloji sorğular göstərir ki, Ermənistan cəmiyyətininəhəmiyyətli bir hissəsi hələ də Qarabağın Azərbaycanın ayrılmazhissəsi olduğunu qəbul etməyə hazır deyil. Üstəlik, Ermənistanrəhbərliyi indiyə qədər Konstitusiyaya Azərbaycanın ərazibütövlüyünə iddialardan imtina etməni təsbit edən müvafiqdəyişiklikləri daxil etməyib. Həmçinin, hüquqi cəhətdən ləğvedilməsə də faktiki olaraq mövcud olmayan ATƏT-in Minsk Qrupundanrəsmi çıxmaq üçün heç bir addım atılmayıb. Bütün bunlar İrəvanınsülh yolu ilə nizamlanma prosesində iştirak etmək niyyətindəolmadığını açıq şəkildə nümayiş etdirir.
Sərhəddə baş verən təxribatlar Azərbaycanla Ermənistan arasındamünasibətlərin normallaşdırılması prosesini pozmağa yönəlmiş dahageniş strategiyanın tərkib hissəsi də ola bilər. Bölgədə təsirrıçaqlarını qoruyub saxlamağa çalışan Qərb dairələri Ermənistanıqeyri-sabitliyin aləti kimi istifadə edə bilər. Ermənistanhakimiyyətinin xarici qüvvələrdən asılı olduğunu nəzərə alaraq,İrəvanın müstəqil və konstruktiv siyasət yürüdəcəyini gözləməkinandırıcı görünmür.
Bütün bunlar sülh sazişinin imzalanması perspektivlərini sondərəcə qeyri-müəyyən edir və yeni münaqişə eskalasiyası ehtimalınınhələ də yüksək olaraq qaldığını göstərir.
