Qlobal.net 20 Yanvar hadisələrinə həsr olunmuş şeirləri təqdim edir:

Qatil gülləsinə qurban gedərkən,
Gözünü sabaha dikdi şəhidlər.
Üçrəngli bayrağı öz qanlarıyla
Vətən torpağına çəkdi şəhidlər.

Zalım öyünməsin zülmləriylə,
Min bir böhtanıyla, min bir şəriylə.
Həqiqət uğrunda ölümləriylə
Ölümü kamına çəkdi şəhidlər.

O şənbə gecəsi, o qətl günü, –
Mümkünə döndərdik çox namümkünü.
Xalqın qəlbindəki qorxu mülkünü,
O gecə dağıdıb sökdü şəhidlər.

Tarixi yaşadıb diləyimizdə,
Bir yumruğa döndük o gecə biz də.
Yıxıb köləliyi ürəyimizdə
Cəsarət mülkünü tikdi şəhidlər.

Onlar susdurulan haqqı dindirər,
Qaraca torpağı qiymətləndirər.
Donan vicdanları qeyrətləndirər,
Axı, el qeyrəti çəkdi şəhidlər.

Bilirik, bu bəla nə ilkdi, nə son,
Ölürkən uğrunda bu ana yurdun.
Quzu cildindəki o qoca qurdun,
Doğru, düz cildini çəkdi şəhidlər.

Dözdü hər zillətə, dözdü hər şeyə,
"Dünyada mənim də haqqım var”, – deyə
Kütləni xalq edən müqaviləyə
Qanıyla qolunu çəkdi şəhidlər.

İnsan insan olur öz hünəriylə,
Millət, millət olur xeyri, şəriylə.
Torpağın bağrına cəsədləriylə,
Azadlıq tumunu əkdi şəhidlər.

****
Neçə günahsız insan boyandı qana,
Zalımlar zülm etdi, məzluma cana.
Matəm əks olundu Azərbaycana
Bu tarix yazıldı, bəd Qara Yanvar….

Yollar qan iziylə, qırmızı, aldı,
Güllələr susmadı, canları aldı.
Allahım, bu necə, dəhşətli haldı?
Silinməz yazıldı, bəd Qara Yanvar …

Ana fəryadına dözmədi göylər,
Buludlar ağladı, ürəklər inlər,
Fərizə İlhamla, güllə yedilər,
Vağzalı çalındı, bəd Qara Yanvar…

Baxmadı qocaya, cavana yağı,

Cəkdi iyirmisi bizə bu dağı ,
Kərbəla canlandı, həmən o anı,
Yaşatdı millətə bəd, Qara Yanvar…

Keşkə yetişəydi həmin an ağam,
Zühur edib gələ İmami Zaman,
Zalıma verməzdi, heç zaman aman,
Olardı düşmənə bəd,Qara Yanvar.

***

Yavaş yeri, asta dolan,
Bu torpaqda şəhid yatır!
Çiçək deyil burada solan,
Qərənfildi qanda batır!

Salam söylə, endir başın,
Şəhid ruhu inciməsin!
Nalə çəksin, öpsün daşın,
Zəminxarə səngiməsin!

Güllə səsi gəlir burdan,
Burda səssiz ruh ağlayır!
Can alışır burda qordan,
Burda ələm, qəm çağlayır!

Müqəddəsdi o qara daş,
Müstəqillik, İstiqlaldı!
Əli yalın gedən savaş,
Özgürlüyə çığır saldı!

Bu torpağı Vətən etdi,

Cərgə – cərgə gömülən can!
Bayraqları bayraq etdi,
Köynək – köynək tökülən qan!

Asta yeri, təzimlə dur ,
Bu torpaqda şəhid yatır!
Qaytar yurdu, əzmlə dur,
Şəhid qanı qisas dadır!
***
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Tutulub vahimədən nitq bu gün, dil bu səhər,
Bəzəyib Abşeronu qanlı qərənfil bu səhər, 
Bakı fəryad eyləyir, gözdən axır sel bu səhər. 
Gəmilər nalə çəkir, ərşə çıxır zil bu səhər,
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Öz Qızıl ordumuzun Yurdumuza qəsdinə bax, 
Üstümə tank yeridən fitnəkarın şəstinə bax, 
Gözü qanımla xumar düşmənimin məstinə bax, 
Qara bayraqlarımın cərgəsinə, dəstinə bax, 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Öldü gənc, öldü uşaq, öldü gəlin-qızlarımız;
Ölmədi! Şanlı şəhid oldu neçə yüzlərimiz, 
Bu saat Kərbübəla düzləridir düzlərimiz; 
Necə qan ağlamasın üzlərimiz-gözlərimiz?! 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Kim görüb böylə, mərasim ola milyonlar ilə? 
Bakı insan axınıyla dola milyonlar ilə, 
Salına şanlı şəhidlər yola milyonlar ilə, 
Analarla bacılar saç yola milyonlar ilə, 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər! 

Qəbrin üstündə də heç kukla olar çanta ilə, 
Ağ gəlinlik fatası... qırmızı al lenta ilə, 
Bəs Kremlin görəsən fərqi nədir Xunta ilə?! 
Açınız tarixi, həm indi elə, onda elə... 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Düşdü dildən-dilə bu qətl, bu matəmgahımız, 
Çatdı hər ölkəyə bu şərhi-bəyani ahımız, 
Gördü aləm ki aman... cəlladımızmış şahımız... 
Yoxsa da bir kəsimiz, vardı fəqət, Allahımız,
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

Hər qızıl güllü məzar – sinəmizin dağı, məzar! 
Əyilir üstünə göy qübbəsinin tağı, məzar! 
Hər məzar qanlı beşik – laylaları ağı, məzar! 
Dayanıb kam alacaq bizdən hələ yağı, məzar! 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər! 

Ey Vətən oğlu, Vətən övladı, sil göz yaşını!
Qan haçan yerdə qalıb, tazələ öz yaddaşını! 
Çox görüb, Qabil, Azərbaycanım işğal qoşunu,
Görməyib ancaq hələ böylə cinayət işini... 
Yazmışıq təqvimə qan ilə bu yanvar qışını, 
Gecəni atəş ilə qırmızı dan eylədilər, 
Xalqımı-millətimi güllə-baran eylədilər!

***

Məmməd Aslan – “Ağla, qərənfil, ağla”

Ağla, qərənfil, ağla !.....

Qərənfil - şəhid qanı,
Ağla, qərənfil, ağla!
Ağla, inlət meydanı,
Ağla, qərənfil, ağla!

Cavanlara qıydılar,
Tanklar altda qoydular.
Qanın içib doydular,
Ağla, qərənfil, ağla!

Hər şəhidə bir düzüm,
Abşeron - qan dənizim.
Sən mənim ağlar gözüm,
Ağla, qərənfil, ağla!

Uzaq mənzil, acı yol,
Yoldu yol, əlacı yol!
Şəhidlərə bacı ol;
Ağla, qərənfil, ağla!

Kərbəla - qan çöllərə,
Puç olan qönçələrə,
Nazənin incilərə
Ağla, qərənfil, ağla!

Bəxti asılan qıza,
Hünəri aslan qıza,
Toyu yas olan qıza
Ağla, qərənfil, ağla!

Ağla, ürək boşalsın,
Ünün göyə baş alsın.
Ağla, dağlar yumşalsın,
Ağla, qərənfil, ağla!

Bu təklənmiş şirlərə,
Bu arxasız ərlərə,
Bu talesiz nərlərə
Ağla, qərənfil, ağla!

Bu günahsız qanlara,
Bu didilmiş canlara,
Bu cansız cavanlara
Ağla, qərənfil, ağla!

Bu bədənsiz qollara,
Bu uçunan yollara,
Bu yiyəsiz qullara
Ağla, qərənfil, ağla!

Bu səngiməz ağrıya,
Bu qan sızan sarğıya,
Bu Allahsız qurğuya
Ağla, qərənfil, ağla!

Bu qara yazılara,
Bu körpə quzulara,
Quruyan arzulara
Ağla, qərənfil, ağla!

Xeyrə şər üstün gəldi,
İniltili ün gəldi...
Ağlamalı gün gəldi,
Ağla, qərənfil, ağla!

Sinələr güllə-güllə,
Qan axır, dönür gülə.
Qərənfillər ağlayır,
Düşmənə gülə-gülə.
Ağla, qərənfil, ağla!

Qərənfillər qoşadı,
İkisi baş-başadı.
Sizdən qalan günləri
Qərənfillər yaşadı.
Ağla, qərənfil, ağla!